Ενώ συνιστούμε 2-3 μονάδες TORQ ανά ώρα για να τροφοδοτήσετε τις βέλτιστες επιδόσεις αντοχής, αυτό σημαίνει ότι δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα προϊόντα TORQ εάν δεν παίρνετε το άθλημά σας τόσο σοβαρά; Φυσικά και όχι. Εάν είστε νέος στο παιχνίδι τροφοδοσίας ή αναζητάτε ένα διατροφικό προϊόν που μπορεί απλώς να σας βοηθήσει στο ταξίδι αντοχής σας, το TORQ όχι μόνο θα σας κάνει πολύ εύκολο για σας, αλλά υπάρχουν κάποια σημαντικά οφέλη που θα έχετε πάρτε από τη χρήση των προϊόντων μας Fueling System για να σας βοηθήσουμε να το επιτύχετε αυτό.

Η ιδέα μας EASY AS 1 2 3 βοηθά να εξηγήσουμε με μεγαλύτερη λεπτομέρεια πώς το σύστημα τροφοδοσίας TORQ μπορεί να προσφέρει διαφορετικές ωριαίες δόσεις υδατανθράκων ανάλογα με το τι θέλετε να πετύχετε από τις συνεδρίες σας άσκησης.

1. Εάν ποτέ δεν έχετε χρησιμοποιήσει ποτέ ενέργεια και προϊόντα ενυδάτωσης με δομημένο τρόπο πριν, ξεκινήστε με μόλις 1 μονάδα TORQ ανά ώρα. Εάν παρακολουθήσετε το ολοκληρωμένο βίντεο «Why Fuel;» σε μερικές καρτέλες, εξηγούμε πώς υπάρχουν οφέλη απόδοσης που μπορούν να αντληθούν από την κατανάλωση μόλις 30 γραμμαρίων υδατανθράκων (1 Μονάδα TORQ) ανά ώρα. Το μήνυμα είναι ότι μερικοί υδατάνθρακες είναι καλύτεροι από τους υδατάνθρακες!

Εάν, για παράδειγμα, είστε έξω για μια διαδρομή μονοπατιών ή βόλτα με ποδήλατο βουνού με φίλους σε έναν χαλαρό και κοινωνικό ρυθμό, αλλά σχεδιάζετε να είστε έξω για ένα παρατεταμένο χρονικό διάστημα, καταναλώνοντας τακτικά μια μικρή δόση υδατανθράκων θα σας βοηθήσει να απολαύσετε εμπειρία και δεν θα αισθανθείτε τόσο στραγγισμένο αφού τελειώσετε.

Αν επιλέξετε να δοκιμάσετε 1 μονάδα ανά ώρα και διαπιστώσετε ότι εξαντλείτε την ενέργεια προς το τέλος της συνεδρίας άσκησης, εξετάστε τη μετάβαση σε 2 μονάδες TORQ ανά ώρα στην επόμενη περίσταση και δείτε αν αυτό διορθώνει το πρόβλημα. Δεν χρειάζεται απλώς να είστε αρχάριος για να εξετάσετε το ενδεχόμενο κατανάλωσης 1 μονάδας TORQ ανά ώρα. Θα μπορούσατε να είστε σοβαρός αθλητής, αλλά η σύνοδος άσκησης που έχετε προγραμματίσει είναι τόσο χαμηλή σε ένταση που είτε χρειάζεστε ένα πολύ χαμηλότερο επίπεδο τροφοδοσίας που θα κάνατε αν η ένταση ήταν υψηλότερη.

2. Εάν έχετε χρησιμοποιήσει τα ενεργειακά προϊόντα πριν και θέλετε πραγματικά να παρατηρήσετε μια διαφορά στις επιδόσεις αντοχής σας, κολλώνοντας επιμελώς σε 2 μονάδες TORQ ανά ώρα, θα έχετε κάποια αξιοσημείωτα αποτελέσματα. Και πάλι, το βίντεο "Why Fuel;" βίντεο μερικές καρτέλες δείχνει πώς 2 TORQ μονάδες ανά ώρα είναι επωφελείς για το 1. Τα περισσότερα ενεργειακά προϊόντα max-out σε 60 γραμμάρια υδατανθράκων ανά ώρα επειδή χρησιμοποιούν μια ενιαία πηγή ενέργειας γλυκόζης ενώ Το TORQ τείνει σε λίγο πάνω από το 60% των δυνατοτήτων του, πράγμα που σημαίνει ότι 2 μονάδες TORQ ανά ώρα απορροφώνται γρήγορα στο σώμα και κάθεται πολύ εύκολα στο στομάχι. 2 μονάδες TORQ ανά ώρα είναι ένα άνετο και αποτελεσματικό επίπεδο τροφοδοσίας και αντιπροσωπεύει την προεπιλεγμένη θέση μας εδώ στο TORQ.

3. Η κατανάλωση 90 γραμμαρίων υδατανθράκων ανά ώρα είναι βέλτιστη. 3 μονάδες TORQ (90g υδατάνθρακες) ανά ώρα είναι μια μοναδική προσφορά από την <TORQ, διότι αν δεν ήταν για την σχολαστικά συνεπή προσέγγισή μας στη σύνθεση των προϊόντων σε drinks, gels, bars και chews, αυτό το επίπεδο λειτουργικής παροχής υδατανθράκων δεν θα να είναι δυνατή. Είναι σε 3 μονάδες TORQ ανά ώρα, όπου το σύστημα τροφοδοσίας TORQ αρχίζει να παρέχει βέλτιστες επιδόσεις. Με τον ίδιο τρόπο που ένα εξαιρετικά συντονισμένο αθλητικό αυτοκίνητο πρέπει να καίει περισσότερα καύσιμα για να παραδώσει την απόδοση που χρειάζεται ο οδηγός, αν θέλετε τις καλύτερες επιδόσεις, όσο περισσότερο καυσίμων μπορείτε να παραδώσετε στους μύες σας, τόσο πιο γρήγορα και περισσότερο θα πάτε.

Αν έχετε εκπαιδευτεί για αυτό το σημαντικό γεγονός ή φυλή, χρησιμοποιήστε το σώμα σας χρησιμοποιώντας 3 μονάδες TORQ ανά ώρα και αποκομίστε τα οφέλη. Και πάλι, ρίξτε μια ματιά στο βίντεο "Why Fuel;" βίντεο μερικές καρτέλες πάνω για να καταλάβετε τα οφέλη απόδοσης 3 TORQ μονάδες ανά ώρα φέρνει.

Δεν υπάρχει λόγος να υπερβείτε τις 3 μονάδες TORQ ανά ώρα από άποψη προοπτικής, επειδή δεν θα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το επιπλέον καύσιμο ούτως ή άλλως και η υπερκατανάλωση θα προκαλέσει ανεπιθύμητη γαστρική ενόχληση. 90 γραμμάρια ανά ώρα είναι το όριο απορρόφησης του ανθρώπινου σώματος για τα παράγωγα γλυκόζης 2: 1: η φρουκτόζη, παίρνοντας έτσι περισσότερους υδατάνθρακες επί του σκάφους, θα προκαλέσει μόνο προβλήματα.

Το μεγάλο πλεονέκτημα της μήτρας πολλαπλών μεταφερόμενων υδατανθράκων (2: 1 γλυκοζης-παραγώγων: φρουκτόζη) του TORQ είναι ότι αυτή ταχέως χωνεύεται και απορροφάται σε σύγκριση με άλλα σκευάσματα που δεν ταιριάζουν σε αυτή την αναλογία. Αυτό επιτρέπει στο ανθρώπινο σώμα να χειρίζεται μεγαλύτερες ποσότητες υδατανθράκων από ό, τι θα επέτρεπαν οι πιο παραδοσιακές μορφές γλυκόζης. Η επιστήμη και το σκεπτικό πίσω από αυτό το 40% υψηλότερο ποσοστό απορρόφησης για σκευάσματα 2: 1 επεξηγούνται λεπτομερώς στην καρτέλα 'Γιατί 2: 1;' λίγο παραπάνω, οπότε παρακαλώ αφιερώστε λίγο χρόνο για να διαβάσετε αυτό το τμήμα.

Οι συνταγοποιήσεις μόνο με γλυκόζη (συμπεριλαμβανομένων των συνταγών μόνο με μαλτοδεξτρίνη) έχουν αποδεδειγμένο κατώφλι απορρόφησης περίπου 60g ανά ώρα. Αυτό σημαίνει ότι η προσπάθεια κατανάλωσης των 90g ανά ώρα αυτών των συνταγών είναι απλά πέρα ​​από την πεπτική ικανότητα του ανθρώπινου σώματος και αναγκάζεται να προκαλέσει γαστρική δυσφορία. Από τη σκοπιά της «γαστρικής άνεσης», ας το δούμε με άλλο τρόπο. Αν προτιμάτε να καταναλώνετε το ισοδύναμο 2 μονάδων TORQ ή 60g υδατανθράκων ανά ώρα μέσω 2 διαφορετικών συνθέσεων, θα προτιμούσατε να χρησιμοποιήσετε ένα σκεύασμα που βρίσκεται στο κατώφλι απορρόφησης πέψης του στα 60 g ανά ώρα ή ένα που είναι 30 g κάτω από αυτό ικανότητα απορρόφησης σε 60g υδατανθράκων ανά ώρα;

Συνοψίζοντας, τα οφέλη των 2: 1 παραγώγων γλυκόζης: Παρασκευάσματα φρουκτόζης είναι διπλάσια:

1: Μεγαλύτερη οροφή απορρόφησης στα 90 γραμμάρια ανά ώρα για καλύτερες επιδόσεις.

2: Η λήψη λιγότερων από 90g ανά ώρα είναι εξαιρετικά ελαφριά στο στομάχι σε σύγκριση με τα σκευάσματα μόνο για τη γλυκόζη που είναι πολύ πιο πιθανό να προκαλέσουν γαστρεντερική δυσφορία.

Και τα δύο αυτά πλεονεκτήματα εξηγούνται λεπτομερέστερα στις επόμενες δύο καρτέλες.

Εάν θέλετε να μάθετε για τη σημασία της τροφοδοσίας με αποτελεσματικό και ευθεία τρόπο, παρακαλώ αφιερώστε χρόνο για να παρακολουθήσετε το παρακάτω βίντεο 5 λεπτών. Είναι πλήρης και σας οδηγεί στη διαδικασία τροφοδοσίας, παρέχοντας παραδείγματα ατόμων που λαμβάνουν υπόψη διαφορετικές ποσότητες υδατανθράκων κατά τη διάρκεια της άσκησης και το αποτέλεσμα που έχει στην απόδοσή τους. Μόλις παρακολουθήσετε το βίντεο, διαβάστε για να αποκτήσετε μια βαθύτερη κατανόηση της ιδέας τροφοδοσίας.

Εάν είστε ποδηλάτης, παρακολουθήστε αυτό το βίντεο:

Εάν είστε δρομέας, παρακολουθήστε αυτό το βίντεο:

Αρκετά απλά, δεν μπορείτε να αποθηκεύσετε αρκετούς υδατάνθρακες για να διατηρήσετε αόριστη άσκηση αντοχής υψηλής έντασης. Σε ένα ισχυρό εστιασμένο ρυθμό, τα αποθηκευμένα αποθέματα υδατανθράκων (γλυκογόνου) θα χρησιμοποιηθούν σε λιγότερο από 90 λεπτά και όταν κάψατε το τελευταίο σας γραμμάριο υδατανθράκων, ο ρυθμός σας θα μειωθεί δραματικά - αυτό ονομάζεται «Bonking» στην ποδηλασία ή 'Χτύπημα στον τοίχο' σε λειτουργία. Αν δεν έχετε καταναλώσει μια δίαιτα πλούσια σε υδατάνθρακες στην κορυφή μέχρι την άσκηση, θα κερδίσετε το τείχος ακόμα πιο γρήγορα. Με πιο αργό ρυθμό, τα καταστήματα γλυκογόνου σας θα διαρκούν περισσότερο, οπότε η διαχείριση του ρυθμού είναι ένας καλός τρόπος για να διατηρήσετε το ενσωματωμένο γλυκογόνο σας, αλλά αυτό σημαίνει ότι δεν πρόκειται να ταξιδέψετε πολύ γρήγορα!

Εάν τροφοδοτείτε με υδατάνθρακες ενώ ασκείτε, κάθε γραμμάριο υδατανθράκων που καταναλώνετε αντιπροσωπεύει ένα γραμμάριο υδατανθράκων που δεν θα καίτε από τα καταστήματά σας, γι 'αυτό σημαίνει ότι για οποιοδήποτε δεδομένο ρυθμό, θα χτυπήσετε τον τοίχο αργότερα. Συνεπώς, είναι λογικό ότι όσο περισσότερο υδατάνθρακες μπορείτε να λάβετε και να επεξεργαστείτε την ώρα, τόσο περισσότερο θα διαρκέσει. Επίσης, καθώς περισσότεροι υδατάνθρακες καίγονται σε υψηλότερες εντάσεις άσκησης, ένας άλλος τρόπος να εξετάσουμε τα οφέλη της τροφοδοσίας κατά τη διάρκεια της άσκησης είναι ότι θα σας επιτρέψει να διατηρήσετε μεγαλύτερο ρυθμό για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και όσο περισσότερο υδατάνθρακες ανά ώρα μπορείτε να απορροφήσετε και να χρησιμοποιήσετε, προφέρεται αυτό θα είναι.

Προκειμένου να κατανοήσουμε πλήρως τα οφέλη της τροφοδοσίας, καταρχάς, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τις διαφορές μεταξύ των «ενδογενών» και των «εξωγενών» υδατανθράκων:

Το ενδογενές (ENDO) αναφέρεται σε υδατάνθρακες που αποθηκεύονται στο ήπαρ και στους μυς σας - ονομάζεται «Γλυκογόνο». Ακόμη και σε μια δίαιτα πλούσια σε υδατάνθρακες, τα περισσότερα που μπορείτε να περιμένετε να αποθηκεύσετε είναι περίπου 500g ή 2.000 kCals (και αυτό είναι αν είστε καλά εκπαιδευμένος αθλητής - τόσο λιγότεροι είστε, τόσο λιγότερο μπορείτε να αποθηκεύσετε). Όταν τα καταστήματα σας είναι γεμάτα, είναι γεμάτα, τόσο μεγάλη κατανάλωση υδατανθράκων στις ώρες που προσεγγίζουν την άσκηση δεν θα έχει καμία επίδραση στα καταστήματά σας εάν είναι ήδη κορεσμένα. Για παράδειγμα, για να αποσαφηνιστεί αυτό το σημείο, θα ήταν σαν να αφήνετε τη βρύση να τρέχει στο λουτρό - μόλις η στάθμη του νερού φτάσει στην υπερχείλιση, το λουτρό δεν θα έχει πληρέστερα όμως πολύ νερό που συνεχίζετε να εισάγετε. είναι όπου πολλοί άνθρωποι πηγαίνουν στραβά όταν πρόκειται για τροφοδοσία για βέλτιστη απόδοση. Ένα τελευταίο και πολύ σημαντικό σημείο που πρέπει να σημειωθεί σχετικά με τα ενδογενή καταστήματα υδατανθράκων είναι ότι όταν εξαντληθούν, ο μεταβολισμός σας θα αλεσθεί και ο ρυθμός σας θα μειωθεί δραματικά ή ίσως ακόμη και να καταρρεύσει. Το «Bonking» ή το «χτύπημα στον τοίχο» δεν είναι μια ευχάριστη εμπειρία και είναι πραγματικά «παιχνίδι πάνω» ως μια σημαντική σωματική απόδοση.

Το εξωγενές (EXO) αναφέρεται στους υδατάνθρακες που καταναλώνονται κατά τη διάρκεια της άσκησης και σε σχέση με τα προϊόντα TORQ, αυτό θα είναι με τη μορφή TORQ Energy Drink, TORQ Gel, TORQ Bar και TORQ Chew. Οποιοσδήποτε υδατάνθρακας που καταναλώνεται κατά τη διάρκεια της άσκησης, ακόμα και αν είναι μπανάνα ή ζελέ μωρά, εξακολουθεί να θεωρείται εξωγενής υδατάνθρακας - μπορεί να μην είναι βέλτιστος, αλλά είναι μορφές εξωγενών υδατανθράκων. Αυτός ο υδατάνθρακας εισέρχεται στη ροή του αίματος και καίγεται κατά προτίμηση στα ενδογενή σας καταστήματα, αλλά είναι η ταχύτητα που αυτές οι πηγές υδατανθράκων εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματός σας, που είναι κρίσιμη για την απόδοση, γι 'αυτό υπάρχουν βελτιστοποιημένα προϊόντα όπως το TORQ. Ο εξωγενής υδατάνθρακας δεν αποθηκεύεται, χρησιμοποιείται αμέσως και όσο περισσότερο μπορείτε να μπει στο αίμα σας, τόσο λιγότεροι αποθηκευμένοι υδατάνθρακες πρέπει να χρησιμοποιήσετε. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι για δραστηριότητες αντοχής υψηλής έντασης είναι αδύνατο να παρασχεθεί επαρκής εξωγενής υδατάνθρακας για να σταματήσει η εξάντληση των ενδογενών καταστημάτων σας, το μόνο που θα κάνει είναι να επιβραδύνει την παλινδρόμηση.

Παίξτε το κοντινό κλιπ παραπάνω. Αυτό δείχνει πώς ένας ποδηλάτης που βασίζεται εξ ολοκλήρου σε ενδογενείς αποθηκευμένους υδατάνθρακες αποστραγγίζει γρήγορα τα αποθέματά του και γίνεται πλήρως εξαντλημένο γλυκογόνο μετά από 1 ώρα και 20 λεπτά. Σημειώστε ότι η εξωγενής βελόνα δεν κινείται καθόλου, επειδή ο ποδηλάτης δεν καταναλώνει τίποτα ενώ ασκεί. Όλοι αυτοί οι κινούμενοι κλιπ υποθέτουν μια προσπάθεια πολύ υψηλής έντασης (η προσπάθεια είναι ακριβώς η ίδια σε κάθε παράδειγμα) και ίσως χρειαστεί να παίξετε καθένα μερικές φορές για να φτάσετε σε μια σαφή κατανόηση του τι συμβαίνει. Η μέγιστη βιώσιμη ένταση ενός αθλητή αντοχής ονομάζεται «Αναερόβιο Όριο» και αυτός είναι ο ρυθμός που έχουμε υποθέσει για τους σκοπούς αυτών των παραδειγμάτων.

Στο παραπάνω κλιπ, καταδεικνύουμε πως κάθε φορά που καταναλώνονται 30g υδατανθράκων (1 Μονάδα TORQ), η χρήση αυτού του εξωγενούς υδατάνθρακα επιβραδύνει τον ρυθμό καύσης των ενδογενών αποθηκών, το συνολικό όφελος είναι η διατήρηση του ρυθμού / μεγαλύτερη χρονική περίοδο. Σε αυτό το παράδειγμα, ο ποδηλάτης διαρκεί άλλα 10 λεπτά ως αποτέλεσμα της χαμηλής στάθμης καύσης. Αν και 1 μονάδα ανά ώρα TORQ σίγουρα δεν είναι βέλτιστη, είναι σίγουρα καλύτερη από τη μη υδατάνθρακες ZERO ανά ώρα.

Το παραπάνω κλιπ καταδεικνύει πόσο καταναλώνουν 60 γραμμάρια υδατανθράκων ανά ώρα και επεκτείνουν τον χρόνο μέχρι την εξάντληση ακόμη περισσότερο μέσω της μεγαλύτερης διατήρησης των ενδογενών αποθεμάτων.

Και τελικά, εάν παίζετε τον παραπάνω σύνδεσμο, παρατηρήστε πόσο περισσότερο μπορεί ο ποδηλάτης να διατηρήσει τις επιδόσεις του όταν καταναλώνει 90g εξωγενούς υδατάνθρακα ανά ώρα, κάτι που είναι δυνατό μόνο εάν όλοι οι υδατάνθρακες συνυπολογίζονται σε 2: 1 παράγωγα γλυκόζης: φρουκτόζη .

Ο παραπάνω σύνδεσμος συνοψίζει τις 4 διαφορετικές στρατηγικές κατανάλωσης εξωγενούς υδατάνθρακα 0 g, 30 g, 60 g και 90 g ανά ώρα και ελπίζουμε ότι αυτό θα κάνει το μήνυμά μας καθαρό. Αυτό που πρέπει επίσης να είναι σαφές από όλα αυτά τα παραδείγματα είναι ότι δεν πρέπει να καθυστερήσετε να συμπεριλάβετε εξωγενείς υδατάνθρακες - αρχίζετε να καταναλώνετε από τη στιγμή που αρχίζετε να ασκείστε, διότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να βελτιστοποιήσετε τη διατήρηση των ενδογενών καταστημάτων σας. Επιπλέον, αν και έχουμε απλοποιήσει το μήνυμά μας σε αυτά τα κινούμενα σχέδια υποδεικνύοντας ότι ο αναβάτης παίρνει τον υδατάνθρακα του σε διακριτές μονάδες 30g, προφανώς στην πραγματικότητα δεν πρόκειται να καταναλώσετε 500ml ενεργειακού ποτού (30g υδατανθράκων) σε 1 γρήγορη κατάποση - κάθε ποτό που καταναλώνεται θα «εξομαλυνθεί» κατά τη διάρκεια της ώρας. Να είστε βέβαιοι - όσο καταναλώνετε 2-3 μονάδες TORQ ανά ώρα συστηματικά, θα τροφοδοτείτε σωστά.

Παρεμπιπτόντως, μόνο σε περίπτωση που αναρωτιέστε, αν είχαμε να εκτελέσουμε μια σειρά κινουμένων σχεδίων που δείχνουν τι συμβαίνει κατά την άσκηση αντοχής μικρότερης έντασης, τα αποτελέσματα θα είναι ακριβώς τα ίδια σε σχετικούς όρους. Όλοι οι ποδηλάτες θα διαρκέσουν περισσότερο από ό, τι αν ασκούσαν στο Anaerobic Threshold, επειδή θα μειωνόταν ο ενδογενής ρυθμός καύσης, αλλά θα ισχύουν οι ίδιες αρχές - όσο μεγαλύτερη είναι η πρόσληψη εξωγενούς καυσίμου, τόσο περισσότερο θα διαρκέσει ο ποδηλάτης.

Στο τελευταίο μας κλιπ παραπάνω, τραβάμε όλες αυτές τις αρχές μαζί και καταδεικνύουμε πως η τροφοδοσία «προσφέρει» έναν υψηλότερο ρυθμό σε μια δεδομένη χρονική στιγμή. Προκειμένου ο αθλητής να καταναλώνει 0 γραμμάρια υδατάνθρακα ανά ώρα για να μπορεί να διατηρεί σταθερό ρυθμό για μια προσπάθεια διάρκειας 2 ωρών, ο ρυθμός του / της πρέπει να μετριάζεται προς τα κάτω για να αποφευχθεί η εξάτμιση των ενδογενών αποθεμάτων του και η αποτρίχωση - βραδύτερη. Από την άλλη πλευρά, ο αθλητής σε 90g υδατανθράκων ανά ώρα μπορεί να αντέξει να προχωρήσει με πολύ ισχυρότερο ρυθμό, να καλύψει μεγαλύτερη απόσταση και ακόμα να τελειώσει με καύσιμο στη δεξαμενή. Σε αυτό το παράδειγμα, ο καλά τροφοδοτημένος αναβάτης καλύπτει 10 επιπλέον μίλια στο ίδιο χρονικό πλαίσιο και εξακολουθεί να έχει το 25 έως 30% των ενδογενών καταστημάτων του να παραμένουν στο τέλος της προσπάθειας. Το γεγονός ότι τα ενδογενή καταστήματα είναι λιγότερο κατεστραμμένα παρά την προσπάθεια υψηλότερης έντασης είναι ουσιαστικά θεμελιώδης για την κατανόηση των αρχών του συστήματος ανάκτησης TORQ. Εάν τροφοδοτείτε με επιμέλεια, δεν θα έχετε μόνο καλύτερα αποτελέσματα και θα έχετε δημιουργήσει ένα μεγαλύτερο ερέθισμα εκπαίδευσης, θα έχετε επίσης ξεκινήσει τη διαδικασία ανάκτησης.

Το σύστημα τροφοδοσίας TORQ όχι μόνο απλοποιεί τη διαδικασία τροφοδοσίας, αλλά βελτιστοποιεί το γεγονός ότι εξασφαλίζει ότι καταναλώνετε το βέλτιστο ποσό για τις καλύτερες επιδόσεις. Όλα τα σκευάσματα υδατανθράκων ΔΕΝ είναι ίσα, οπότε παρακαλούμε διαβάστε την επόμενη καρτέλα για να μάθετε γιατί το μίγμα πολλαπλών μεταφερόμενων υδατανθράκων του TORQ επιτρέπει μεγαλύτερη απορρόφηση υδατανθράκων από οποιαδήποτε άλλη συνταγή. Εάν ρίξετε μια ματιά στην τελική καρτέλα, θα βρείτε έναν σημαντικό αριθμό ανεξάρτητων δημοσιευμένων μελετών που υποστηρίζουν τις συνταγοποιήσεις μας και αυτές οι πληροφορίες ήταν απαραίτητες για τη δημιουργία της σειράς TORQ και του συστήματος τροφοδοσίας TORQ.

Γιατί οι συνταγοποιήσεις πολλαπλών μεταφερόμενων υδατανθράκων (2: 1 γλυκόζη-παράγωγα: φρουκτόζη) του TORQ είναι πολύ πιο αποτελεσματικές από εκείνες που παράγονται με τη χρήση παραδοσιακής πηγής μόνο υδατάνθρακα;

Ο υδατάνθρακας είναι η κρίσιμη πηγή καυσίμου κατά τη διάρκεια της έντονης άσκησης και είναι ουσιαστικής σημασίας κατά τη διάρκεια της προπόνησης αντοχής και του ανταγωνισμού. Όσο περισσότεροι υδατάνθρακες είναι οξειδωμένοι (καίγονται), τόσο καλύτερη είναι η απόδοσή τους, όπως αποδεικνύεται από ένα βουνό ανεξάρτητων ερευνητικών μελετών. Το σώμα έχει μια πολύ περιορισμένη ενδογενή παροχή υδατανθράκων, που αποθηκεύεται στους μυς και το συκώτι, και όταν συμπληρώνεται πλήρως, ισοδυναμεί με περίπου 2000kcal (500grams υδατανθράκων). Αυτή είναι μια σχετικά περιορισμένη δεξαμενή υδατανθράκων και κατά τη διάρκεια άσκησης υψηλής έντασης μπορεί να εξαντληθεί εντελώς σε μόλις μία ώρα. Αυτό συνδυάζεται με μια περιορισμένη ικανότητα απορρόφησης υδατανθράκων στην κυκλοφορία του αίματος στο έντερο σημαίνει ότι ως αθλητής αντοχής ανταγωνιζόμενος ή προπόνηση για περισσότερο από δύο ώρες, ουσιαστικά πολεμάτε μια χαμένη μάχη. Ανεξάρτητα από το πόσο καλά είστε σε θέση να τροφοδοτήσετε με υδατάνθρακες, θα τελειώσετε τελικά, ειδικά όταν κάνετε άσκηση αντοχής περισσότερο από δύο ώρες σε διάρκεια. Ως αποτέλεσμα, όσο περισσότερο υδατάνθρακες μπορούν να απορροφηθούν κατά τη διάρκεια της άσκησης, τόσο μεγαλύτερος είναι ο ρυθμός οξείδωσης (εξουδετέρωση) εξωγενούς υδατάνθρακα, ο οποίος μειώνει την εξάρτηση από τα ενδογενή καταστήματα του σώματος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη βελτίωση της απόδοσης καθυστερώντας την επίφοβη «bonk» και την επακόλουθη καταστροφική πτώση της απόδοσης!

Για αρκετά χρόνια ο μέγιστος ρυθμός οξείδωσης του εξωγενούς υδατάνθρακα θεωρήθηκε ότι είναι περίπου 1 γραμμάριο υδατανθράκων ανά λεπτό (60 γραμμάρια υδατανθράκων ανά ώρα) όταν χρησιμοποιείται μία μορφή υδατανθράκων, όπως η μαλτοδεξτρίνη ή η γλυκόζη. Αυτό περιορίστηκε από την ταχύτητα με την οποία μια μεμονωμένη μορφή υδατανθράκων θα μπορούσε να απορροφηθεί από το σώμα. Μόλις ο εντερικός μεταφορέας απορροφά τον υδατάνθρακα από το έντερο (SGLT1), η οδήγηση του στο αίμα γίνεται κορεσμένη, κάθε επιπρόσθετος υδατάνθρακας καταλήγει απλά στο στομάχι, το οποίο είναι το τελευταίο πράγμα που θέλετε κατά την άσκηση, αφού αυτό μπορεί να οδηγήσει σε γαστρεντερική αναστατωμένος. Ωστόσο, πιο πρόσφατα, ένα αυξανόμενο σώμα έρευνας έχει προτείνει μεγαλύτερες ταχύτητες οξείδωσης υδατανθράκων, εάν τα παράγωγα γλυκόζης και η φρουκτόζη αναμειχθούν. Η κινούμενη εικόνα παρακάτω δείχνει πως η μεταφορά των παραγώγων γλυκόζης από το έντερο στο αίμα (μέσω SGLT1) περιορίζεται σε 60grams ανά ώρα. Παίξτε το σύντομο βίντεο κάτω από μερικές φορές για να κατανοήσετε πλήρως την ιδέα.

Μια μελέτη των Wallis et al. το 2005 (όπως αναφέρθηκε στο πακέτο γέλης μας) έκανε τη συμβατική σοφία στο κεφάλι της και προκάλεσε μια αλλαγή στις συστάσεις για την τροφοδοσία κατά τη διάρκεια άσκησης αντοχής. Η Wallis και η ερευνητική ομάδα της έδειξαν ότι συνδυάζοντας τη μαλτοδεξτρίνη (γλυκόζη) με φρουκτόζη σε αναλογία 2: 1, οι ρυθμοί οξείδωσης των υδατανθράκων αυξήθηκαν κατά ένα τεράστιο 40% και επέτρεψαν να απορροφηθούν έως και 90grams υδατανθράκων στο σύστημα! Αυτό οφείλεται στη φρουκτόζη και τη μαλτοδεξτρίνη χρησιμοποιώντας διαφορετικούς εντερικούς μεταφορείς (η φρουκτόζη χρησιμοποιεί τον μεταφορέα GLUT5), πράγμα που σήμαινε ότι οι δύο υδατάνθρακες θα μπορούσαν να απορροφηθούν ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλο, επιτρέποντας μια ταχύτερη απορρόφηση και υψηλότερο ρυθμό οξείδωσης υδατανθράκων. Η μελέτη είχε τεράστιες επιπτώσεις, καθώς η αύξηση της εξωγενούς οξειδώσεως των υδατανθράκων κατά 40% θα είχε φυσικά μεγάλη επίδραση στην απόδοση μειώνοντας την εξάρτηση από τα περιορισμένα ενδογενή καταστήματα του οργανισμού. Από τη μελέτη των Wallis et al (2005), έχει διεξαχθεί μια μεγάλη περαιτέρω έρευνα σχετικά με τη χρήση πολλαπλών μεταφερόμενων υδατανθράκων (δηλ. Μαλτοδεξτρίνης και φρουκτόζης) και έχουν προκύψει αρκετά σημαντικά οφέλη στη χρήση αυτής της τυποποίησης. Η παρακάτω κίνηση απεικονίζει τον τρόπο με τον οποίο ο μεταφορέας GLUT5 αντλεί φρουκτόζη μέσω του εντερικού τοιχώματος ανεξάρτητα από την απορρόφηση γλυκόζης, με αποτέλεσμα την παροχή ενός σημαντικού συνολικού υδατάνθρακα 90 γραμμαρίων ανά ώρα. Για άλλη μια φορά, παίξτε το βίντεο κάτω από μερικές φορές για να κατανοήσετε πλήρως την έννοια.

Οι Currell και Jeukendrup (2008) ολοκλήρωσαν μία από τις πρώτες μελέτες που έβλεπαν άμεσα την επίδραση μιας γλυκόζης: φρουκτόζης, ποτού 2: 1 στην απόδοση. Χρησιμοποιώντας μια προσομοίωση δοκιμαστικής περιόδου 1 ώρας στο εργαστήριο, μετά από 120 λεπτά άσκησης με ποδήλατο στο 55% του VO2max (μέγιστη κατανάλωση οξυγόνου), οι συμμετέχοντες κατανάλωναν ένα ποτό με φρουκτόζη είτε με εικονικό φάρμακο, γλυκόζη ή γλυκόζη: φρουκτόζη. Τα αποτελέσματα της μελέτης ήταν απλά εκπληκτικά. Η απόδοση βελτιώθηκε κατά 8% ως αποτέλεσμα της χρήσης του ποτού γλυκόζης: φρουκτόζης 2: 1, το οποίο ήταν πάνω από 10% βελτίωση της απόδοσης από τη λήψη μόνο γλυκόζης! Παρομοίως, οι Triplett et αϊ. Το 2010 παρουσίασε επίσης βελτίωση της απόδοσης κατά 8,1% εξαιτίας της υψηλότερης απόδοσης ισχύος κατά τη χρήση ποτού γλυκόζης: φρουκτόζης κατά τη διάρκεια μίας προσομοιωμένης δοκιμής χρόνου ποδηλασίας 100χλμ. Είναι ενδιαφέρον ότι το Triplett δεν μέτρησε άμεσα την γαστρεντερική αναστάτωση, αλλά ανέφερε ότι οι συμμετέχοντες στη γλυκόζη: η φρουκτόζη δεν είχαν καθόλου προβλήματα, ενώ πολλοί από τους συμμετέχοντες στη δοκιμή μόνο γλυκόζης ανέφεραν προβλήματα με το στομάχι τους να μην "αδειάζουν" τη λύση. Πιο πρόσφατα, οι Rowlands et αϊ. (2012) μελέτησε τη χρήση της μαλτοδεξτρίνης: φρουκτόζη σε πιο πρακτική εφαρμογή, χρησιμοποιώντας αγώνα ποδηλασίας βουνού 2h 30min και εργαστηριακό εργαστήριο υψηλής έντασης. Τα αποτελέσματα έδειξαν επίσης σημαντική βελτίωση στις επιδόσεις τόσο στο εργαστήριο όσο και στο πεδίο, με ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ευρήματα της μελέτης να είναι μια σημαντική μείωση της γαστρεντερικής αναστάτωσης ως αποτέλεσμα της χρήσης μίας διαλύματος μαλτοδεξτρίνης: φρουκτόζης.

Με τον Rowland et al. (2012) που αναφέρουν μια σημαντική μείωση της GI αναστάτωσης ως αποτέλεσμα της χρήσης πολλαπλών μεταφερόμενων υδατανθράκων τόσο στο εργαστήριο όσο και στο πεδίο, τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι το διάλυμα υδατανθράκων το οποίο οι συμμετέχοντες ανέλαβαν κατά τη διάρκεια της μελέτης εκκενώθηκε από το στομάχι ταχύτερα και προκάλεσε λιγότερη δυσφορία GI ως αποτέλεσμα της προσθήκης φρουκτόζης. Μια προηγούμενη μελέτη του Jeukendrup και του Moseley (2008) εξέτασε την επίδραση της προσθήκης φρουκτόζης στη γλυκόζη για την ταχύτητα γαστρικής εκκένωσης κατά τη διάρκεια μιας περιόδου ποδηλασίας 120 λεπτών στο 61% του VO2max του συμμετέχοντα. Τα αποτελέσματα από τη μελέτη υποδηλώνουν ότι η χρήση γλυκόζης: φρουκτόζης αύξησε τα ποσοστά της γαστρικής κένωσης και της χορήγησης υγρών σε σύγκριση με τη γλυκόζη μόνη της. Αυτό έχει πολύ σημαντικές πρακτικές συνέπειες καθώς αναφέρουν ότι η γαστρική εκκένωση θα είχε ως αποτέλεσμα ταχύτερη παροχή νερού, βοηθώντας την ενυδάτωση και μειωμένη εμφάνιση στομαχικών διαταραχών κατά τη διάρκεια της άσκησης.

Είναι σημαντικό να επισημάνουμε ότι, για να βιώσετε τα οφέλη από τη χρήση πολλαπλών μεταφερόμενων υδατανθράκων σε σχέση με τη μία μορφή υδατανθράκων, πρέπει να κορεσθείτε οι μεταφορείς στο έντερο που απορροφούν τον υδατάνθρακα όσο το δυνατόν πληρέστερα, έτσι ώστε να γνωρίσετε οφέλη, συνιστάται η πρόσληψη 90 γραμμαρίων υδατανθράκων ανά ώρα. Λαμβάνοντας μόνο τα 60 γραμμάρια ανά ώρα θα παράσχει ένα καλό επίπεδο υδατανθράκων στο αίμα με εξαιρετικά χαμηλή πιθανότητα οποιασδήποτε γαστρεντερικής δυσφορίας, αλλά οι υψηλότερες δόσεις είναι εκεί όπου τα πραγματικά οφέλη της μαλτοδεξτρίνης: φρουκτόζης βρίσκονται πάνω σε απλές μορφές υδατανθράκων.

Επιπλέον, μια πρόσφατη ανασκόπηση από τον Jeukendrup (2010) έδειξε ότι η οξείδωση των υδατανθράκων δεν σχετίζεται με το σωματικό βάρος, έτσι ώστε η πρόσληψη 90grams υδατανθράκων ανά ώρα μπορεί να επιτευχθεί ανεξάρτητα από το μέγεθος του σώματος. Αυτός είναι ένας πολύ μεγάλος όγκος υδατανθράκων και για να επιτευχθεί αυτό το είδος πρόσληψης κατά τη διάρκεια του ανταγωνισμού για τη μεγιστοποίηση των επιδόσεων, είναι ωφέλιμο να εξασκηθείτε κατά τη διάρκεια της προπόνησης. Υπάρχουν ενδείξεις ότι το έντερο είναι ένα όργανο που μπορεί να τραβηχτεί, για να εξασφαλιστεί ότι μπορείτε να αντιμετωπίσετε την υψηλή πρόσληψη υδατανθράκων, είναι σημαντικό να ασκήσετε τη στρατηγική τροφοδοσίας κατά τη διάρκεια της προπόνησης, καθώς αυτό θα διασφαλίσει την ημέρα της αγάπης, μπορείτε να είστε σίγουροι ότι μπορείτε να λάβετε επαρκή ποσά .

Μια πρόσληψη υδατανθράκων μέχρι 90grams ανά ώρα με τη μορφή παραγώγων γλυκόζης 2: 1: Η φρουκτόζη θα βοηθήσει στην απόδοσή σας, θα μειώσει την εμφάνιση αναστάτωσης στο στομάχι, θα επιταχύνει την παροχή νερού και θα αυξήσει γρήγορα το ρυθμό με τον οποίο μπορούν να ανανεωθούν οι υδατάνθρακες μετά την άσκηση. Ωστόσο, είναι σημαντικό να επισημάνετε ότι θα έχετε μόνο τα βέλτιστα οφέλη, παίρνοντας τα πλήρη 90grams υδατανθράκων μια ώρα και για να επιτύχετε άνετα αυτή την πρόσληψη, μπορεί να χρειαστεί κάποια πρακτική ώστε το έντερο να συνηθίσει σε αυτούς τους μεγάλους όγκους. Όπως και άλλα παράγωγα μη γλυκόζης: Τα προϊόντα φρουκτόζης θα επιτρέψουν μόνο 60g απορρόφησης υδατανθράκων ανά ώρα, δεν χάνετε τίποτα ξεκινώντας σε αυτό το επίπεδο αν και (2 μονάδες TORQ ανά ώρα) και η φύση του πολλαπλών μεταφερόμενων κοκτέιλ υδατανθράκων θα είναι πολύ ελαφριά στο στομάχι, επειδή είναι σημαντικά κάτω από το κατώφλι απορρόφησης. Έχετε κυριολεκτικά τα πάντα για να κερδίσετε από τη χρήση των συνθέσεων του TORQ. Σας συνιστούμε να ξεκινήσετε με 2 μονάδες TORQ ανά ώρα και να προπονηθείτε μέχρι 3.

Τέλος, καλύπτουμε τον τομέα αυτό λεπτομερέστερα στη σελίδα μας που εξηγεί το σύστημα αποκατάστασης TORQ, αλλά είναι σκόπιμο να αναφέρουμε εδώ πώς είναι σημαντική η συμπερίληψη των παραγώγων γλυκόζης και της φρουκτόζης μετά την άσκηση. Ως αθλητής που αναλαμβάνει επαναλαμβανόμενες περιόδους άσκησης ή ανταγωνισμού, η ταχύτητα με την οποία τα ενδογενή καταστήματα υδατανθράκων μπορούν να αναπληρώνονται μετά την άσκηση μπορούν να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην επόμενη κούρσα ή σε προπόνηση, έτσι ώστε τα πιο γρήγορα και πιο ουσιαστικά αυτά τα καταστήματα να μπορούν να ανανεωθούν , τόσο καλύτερη είναι η απόδοση στην επόμενη περίοδο άσκησης. Ένας από τους κύριους περιοριστικούς παράγοντες στην αποκατάσταση αυτών των αποθεμάτων υδατανθράκων είναι η ταχύτητα απορρόφησης υδατανθράκων (Jentjens and Jeukendrup, 2003), η οποία αυξάνεται σημαντικά με τη χρήση μαλτοδεξτρίνης: φρουκτόζης.

Πρόσφατες μελέτες από τους Wallis et al. Το 2008 εξέτασε την επίδραση της συνδυασμένης πρόσληψης γλυκόζης και φρουκτόζης στη βραχυχρόνια ανάρρωση του μυϊκού γλυκογόνου μετά από άσκηση. Το αποτέλεσμα της μελέτης έδειξε ότι τόσο η γλυκόζη όσο και η γλυκόζη: φρουκτόζη προκάλεσαν παρόμοια ποσοστά επανασύνθεσης αλλά δεν έβλεπαν καμία βλάβη στην ανάκτηση μέσω της χρήσης φρουκτόζης και ανέφεραν ποσοστά επανασύνθεσης συγκρίσιμα με τα υψηλότερα αναφερόμενα προηγουμένως. Πιο πρόσφατα, οι Decombaz et al. (2011) εξέτασε την επίδραση της μαλτοδεξτρίνης: φρουκτόζη στη σύνθεση του γλυκογόνου του ήπατος, το άλλο μεγάλο κατάστημα υδατανθράκων του σώματος, το οποίο φαίνεται να αναπληρώνεται πριν από το μυϊκό γλυκογόνο. Τα αποτελέσματα έδειξαν μαζικό διπλασιασμό της αποθήκευσης υδατανθράκων στο ήπαρ μέσω της προσθήκης φρουκτόζης! Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό καθώς η μείωση του χρόνου που απαιτείται για την αναπλήρωση των αποθεμάτων υδατανθράκων του σώματος θα μπορούσε να βοηθήσει σημαντικά την επόμενη απόδοση ή εκπαίδευση.

Για να αγοράσετε προϊόντα TORQ, κάντε κλικ ΕΔΩ

1. Stellingwerff, T & Cox, GR. (2014)
   Systematic review: Carbohydrate supplementation on exercise performance or capacity of varying durations. Appl Physiol Nutr Metab. 2014 Sep;39(9):998-1011.
2. Wilson. PB., Ingraham, SJ. (2015)
   Glucose-fructose likely improves gastrointestinal comfort and endurance running performance relative to glucose-only. Scand J Med Sci Sports. [Epub ahead of print].
3. Currell, K & Jeukendrup, A.E. (2008)
   Superior endurance performance with ingestion of multiple transportable carbohydrates. Med Sci Sports Exerc. 40(2):275–81.
4. Triplett, D., Doyle, D., Rupp, J., Benardot, D. (2010)
   An isocaloric glucose-fructose beverage’s effect on simulated 100-km cycling performance compared with a glucose-only beverage. Int J Sport Nutr Exerc Metab. 20(2):122–31
5. Tarpey, M.D., Roberts, J.D., Kass, L.S., Tarpey, R.J., Roberts, M.G. (2013)
   The ingestion of protein with a maltodextrin and fructose beverage on substrate utilisation and exercise performance. Appl Physiol Nutr Metab. 38(12):1245–53.
6. Rowlands, D.S., Swift, M., Ros, M., Green, J.G. (2012)
   Composite versus single transportable carbohydrate solution enhances race and laboratory cycling performance. Appl Physiol Nutr Metab. 37(3):425–36.
7. Baur, D.A., Schroer, A.B., Luden, N.D., Womack, C.J., Smyth, S.A., Saunders, M.J. (2014)
   Glucose-fructose enhances performance versus isocaloric, but not moderate, glucose. Med Sci Sports Exerc. 46(9):1778–86.
8. Rowlands, D.S., Thorburn, M.S., Thorp, R.M., Broadbent, S.M., Shi, X. (2008)
   Effect of graded fructose co-ingestion with maltodextrin on exogenous 14C-fructose and 13C-glucose oxidation efficiency and high-intensity cycling performance. J Appl Physiol. 104:1709–19.
9. O’Brien, W.J & Rowlands, D.S. (2011)
   Fructose-maltodextrin ratio in a carbohydrate-electrolyte solution differentially affects exogenous carbohydrate oxidation rate, gut comfort, and performance. Am J Physiol Gastrointest Liver Physiol. 300(1):G181–9.
10. O’Brien, W.J., Stannard, S.R., Clarke, J.A., Rowlands, D.S. (2013)
    Fructose–maltodextrin ratio governs exogenous and other CHO oxidation and performance. Med Sci Sports Exerc. 45(9):1814–24.
11. Rowlands, D.S., Swift, M., Ros, M., Green, J.G. (2012)
    Composite versus single transportable carbohydrate solution enhances race and laboratory cycling performance. Applied Physiology, Nutrition, and Metabolism. 37(3): 425-436.
12. Smith, J.W., Pascoe, D.D., Passe, D., Ruby, B.C., Stewart, L.K., Baker, L.B., et al. (2013)
    Curvilinear dose-response relationship of carbohydrate (0–120 g·h−1) and performance. Med Sci Sports Exerc. 45(2):336–41.
13. Roberts, J.D., Tarpey, M.D., Kass, L.S., Tarpey, R.J., Roberts, M.G. (2014)
    Assessing a commercially available sports drink on exogenous carbohydrate oxidation, fluid delivery and sustained exercise performance. J Int Soc Sports Nutr. 11(1):1–14.
14. Jentjens, R.L., Underwood, K., Achten, J., Currell, K., Mann, C.H., Jeukendrup, A.E. (2006)
    Exogenous carbohydrate oxidation rates are elevated after combined ingestion of glucose and fructose during exercise in the heat. J Appl Physiol. 100(3):807–16.
15. Jeukendrup, A.E & Moseley, L. (2010)
    Multiple transportable carbohydrates enhance gastric emptying and fluid delivery. Scand J Med Sci Sports. 20(1):112–21.
16. Davis, J.M., Burgess, W.A., Slentz, C.A., Bartoli, W.P. (1990)
    Fluid availability of sports drinks differing in carbohydrate type and concentration. Am J Clin Nutr. 51(6):1054–7.
17. Jentjens, R.L., Venables, M.C., Jeukendrup, A.E. (2004)
    Oxidation of exogenous glucose, sucrose, and maltose during prolonged cycling exercise. J Appl Physiol. 96(4):1285–91.
18. Jentjens, R.L., Achten, J., Jeukendrup, A.E. (2004)
    High oxidation rates from combined carbohydrates ingested during exercise. Med Sci Sports Exerc. 36(9):1551–8.
19. Wallis, G.A., Rowlands, D.S., Shaw, C., Jentjens, R.L., Jeukendrup, A.E. (2005)
    Oxidation of combined ingestion of maltodextrins and fructose during exercise. Med Sci Sports Exerc. 37(3):426–32.
20. Jentjens, R.L., Moseley, L., Waring, R.H., Harding, L.K., Jeukendrup, A.E. (2004)
    Oxidation of combined ingestion of glucose and fructose during exercise. J Appl Physiol. 96(4):1277–84.
21. Jentjens, R.L & Jeukendrup, A.E. (2005)
    High rates of exogenous carbohydrate oxidation from a mixture of glucose and fructose ingested during prolonged cycling exercise. Brit J Nutr. 93:485–92.
22. Fuchs, C.J., Gonzalez, J.T., Beelen, M., Cermak, N.M., Smith, F.E., Thelwall, P.E., Taylor, R., Trenell, M.I., Stevenson, E.J., van Loon, L.J. (2016)
    Sucrose ingestion after exhaustive exercise accelerates liver, but not muscle glycogen repletion compared with glucose ingestion in trained athletes. J Appl Physi. [Epub ahead of print].

For reviews see…

Jeukendrup, A.E. (2010) Carbohydrate and exercise performance: the role of multiple transportable carbohydrates. Curr Opin Clin Nutr Metab Care. Jul;13(4):452-7.

Rowlands, D.S., Houltham, S., Musa-Veloso, K., Brown, F., Paulionis, L., Bailey, D. (2015) Fructose-Glucose Composite Carbohydrates and Endurance Performance: Critical Review and Future Perspectives. Sports Med. Nov;45(11):1561-76.

If you have any questions in the meantime, please don’t hesitate in contacting us on info@nitro2power.gr or στο τηλέφωνο