Μπορεί να φαίνεται περίεργο να στηρίξουμε τη θεωρία που προήλθε από το 1967 από έναν επιστήμονα που ονομάζεται Yakovlev, αλλά οι βασικές αρχές που περιβάλλουν το «να ταιριάζει» είναι ακόμα τόσο πραγματικές όσο ήταν τότε. Φυσικά υπάρχει πολύ περισσότερη επιστήμη στις μέρες μας για να σας βοηθήσουμε να καθοδηγήσετε και να καταγράψετε τις προσπάθειές σας, αλλά η κατανόηση του τρόπου οικοδόμησης της φυσικής κατάστασης είναι θεμελιώδης για να καταστήσετε αποτελεσματική την προπόνησή σας και αυτό θα καλύψουμε εδώ.
Το παραπάνω διάγραμμα προσαρμόζεται από την αρχική θεωρία εκπαίδευσης του Yakovlev και αναφέρει μερικά πολύ σημαντικά σημεία. Εάν θεωρείτε ότι ο κάθετος άξονας είναι το «επίπεδο ενέργειας» και ο οριζόντιος άξονας ως «χρόνος», η Φάση Ι απεικονίζει την κόπωση που προκαλείται από μια προπόνηση. Η Φάση II δείχνει ότι το σώμα αναρρώνει και η Φάση III δείχνει μια κατάσταση υπερβολικής ενεργοποίησης, όπου το σώμα στην πραγματικότητα έχει αναρρώσει (ισχυρότερο από ό, τι ήταν πριν από την προπόνηση). Η φάση IV δείχνει μια παλινδρόμηση της φόρμας καθώς η υπερβολική ενέργεια εξασθενεί.
Κάθε φάση είναι σημαντική, αλλά η Φάση III είναι αυτή που μας ενδιαφέρει προφανώς – το όλο και πιο δυνατό μέρος.
Πώς συμβαίνει αυτό; Σαφώς και απλά, έτσι ανταποκρίνονται όλα τα βιολογικά συστήματα σε ένα ερέθισμα. Δεν είμαστε μηχανήματα, επομένως δεν εκτελούμε την ίδια σταθερή δουλειά, μέρα με τη μέρα και αλλάζουμε ανταλλακτικά όταν φθαρούν ή σπάσουν. Είμαστε προσαρμοστικοί οργανισμοί, πράγμα που σημαίνει ότι όταν βιώνουμε δυσκολίες, γινόμαστε πιο αδύναμοι για μικρό χρονικό διάστημα (Φάση Ι). Το σοκ του ερεθίσματος αναγκάζει το σώμα μας να ρίξει κάθε πόρο που έχει στην κατάσταση (συμπεριλαμβανομένων σημαντικών συστατικών της διατροφής μας) για να διευκολύνει την επισκευή και την αναζωογόνηση (Φάση II). Δεν είναι περίεργο λοιπόν που λαμβάνουμε το Supercompensation (Phase III) όταν σκέφτεστε πώς γινόμαστε υπερβολικοί πόροι.
Το παραπάνω διάγραμμα δείχνει τι συμβαίνει όταν συνδυάζετε μερικές καλά προπονητικές συνεδρίες. Επωφεληθείτε από την έξοδο «Supercompensation» σημαίνει ότι θα έχετε περισσότερη ενέργεια για να ολοκληρώσετε την επόμενη συνεδρία σας και επομένως θα είστε σε θέση να δημιουργήσετε ένα ακόμη μεγαλύτερο κίνητρο προπόνησης. Αυτό φυσικά οδηγεί σε μεγαλύτερη προσαρμογή και μπορείτε να αρχίσετε να βλέπετε πώς αρχίζει να διαμορφώνεται η εκπαιδευτική διαδικασία.
Εναλλακτικά, θα μπορούσατε να πραγματοποιήσετε μια σειρά από προπονήσεις μαζί, εξαναγκάζοντας σκόπιμα την ανεπαρκή ανάκαμψη, δημιουργώντας έτσι μια βαθιά κοιλιά κόπωσης και μια επακόλουθη κορυφή στη φόρμα, ίσως για ένα μεγάλο γεγονός-αγώνα; Αυτή η πρακτική κατάρτισης βασίζεται σε ακριβώς τις ίδιες αρχές που απεικονίζονται στο προηγούμενο διάγραμμα – είναι απλώς δύο διαφορετικοί τρόποι για να επιτευχθεί ένα παρόμοιο αποτέλεσμα. Το ένα επιτρέπει συνεπείς χρονικά περιόδους ανάκαμψης και ο άλλος εφαρμόζει σκόπιμα αθροιστική κόπωση και στη συνέχεια παρέχει μεγαλύτερη περίοδο αποκατάστασης στο τέλος για να πάρει μια μεγάλη φούσκα υπεραντιστάθμισης. Η ομορφιά του συνδυασμού πολλαπλών προπονήσεων μαζί για να δημιουργήσετε μια κούραση κόπωσης είναι ότι δεδομένου επαρκούς χρόνου ανάκαμψης, μπορείτε πραγματικά να επωφεληθείτε από μια μεγάλη αύξηση φόρμας για μια ειδική περίσταση, όπως μια εκδήλωση που στοχεύατε. Αυτό στην ουσία ονομάζεται «Peaking» και είναι συνηθισμένο στα επαγγελματικά αθλητικά σενάρια.
Τα βασικά μηνύματα που ο Yakovlev ήθελε να επικοινωνήσει όλα αυτά τα χρόνια ήταν:
Χωρίς πόνο, χωρίς κέρδος: Εάν δεν κάνετε την προσπάθεια σε μια συνεδρία, δεν πρόκειται να δημιουργήσετε ένα ερέθισμα για προσαρμογή.
Ποτέ μην αγνοείτε τη σημασία της ανάρρωσης: Είναι καλό και σημαντικό να σπρώξετε τον εαυτό σας μέσα από το φράγμα του πόνου, αλλά δεν πρόκειται να σας βοηθήσει. Πρέπει να αφήσετε χώρο για να γίνει η προσαρμογή (αποζημίωση).