Δεν χρησιμοποιούμε τεχνητά γλυκαντικά σε κανένα από τα προϊόντα της TORQ – ήμασταν πάντα σθεναρά αντίθετοι στη χρήση τους.
Πρόσφατα, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έκανε μια επίσημη δήλωση εκφράζοντας νέες ανησυχίες για την ασφάλειά τους.
Για δεκαετίες, τα τεχνητά γλυκαντικά έχουν διαφημιστεί ως μια πιο υγιεινή εναλλακτική λύση στη ζάχαρη, υποσχόμενη να ικανοποιήσουν τις λιγούρες μας για γλυκό χωρίς την επιβάρυνση των θερμίδων. Ωστόσο, αυτά τα υποκατάστατα ζάχαρης έχουν βρεθεί στο επίκεντρο μιας έντονης ιστορικής διαμάχης. Καθώς η δημοτικότητά τους αυξήθηκε στα ύψη, προέκυψαν ανησυχίες σχετικά με την ασφάλειά τους και τους πιθανούς κινδύνους για την υγεία, οδηγώντας σε συνεχείς συζητήσεις μεταξύ επιστημόνων, ειδικών στον τομέα της υγείας και καταναλωτών. Πρόσφατα, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) εξέδωσε μια δήλωση που προτρέπει να είστε προσεκτικοί σχετικά με τη χρήση τους λόγω πιθανών συνδέσεων με τον καρκίνο. Ας εμβαθύνουμε στην ιστορία αυτής της διαμάχης και ας κατανοήσουμε τη σημασία της τελευταίας προειδοποίησης του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ).
Η εμφάνιση των τεχνητών γλυκαντικών
Το ταξίδι των τεχνητών γλυκαντικών ξεκίνησε στα τέλη του 19ου αιώνα όταν η σακχαρίνη, η πρώτη εμπορικά διαθέσιμη γλυκαντική ουσία, ανακαλύφθηκε κατά λάθος από τον Constantin Fahlberg, έναν χημικό που εργαζόταν σε παράγωγα λιθανθρακόπισσας. Ακολούθησε η ασπαρτάμη τη δεκαετία του 1960, η σουκραλόζη τη δεκαετία του 1970 και διάφορα άλλα τα επόμενα χρόνια. Αυτά τα γλυκαντικά κέρδισαν γρήγορα δημοτικότητα λόγω της έντονης γλυκύτητάς τους, της φύσης τους χωρίς θερμίδες και είναι ελκυστικά σε άτομα με διαβήτη και σε όσους θέλουν να διαχειριστούν το βάρος τους.
Πρώιμες ανησυχίες για την ασφάλεια
Καθώς τα τεχνητά γλυκαντικά άρχισαν να διεισδύουν στην αγορά, το ίδιο έκαναν και οι ανησυχίες για την ασφάλειά τους. Η σακχαρίνη αντιμετώπισε μια από τις πρώτες διαμάχες όταν μελέτες που διεξήχθησαν σε αρουραίους τη δεκαετία του 1970 πρότειναν μια πιθανή σύνδεση με τον καρκίνο της ουροδόχου κύστης. Ως αποτέλεσμα, ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) έδωσε εντολή για προειδοποιητικές ετικέτες σε προϊόντα που περιέχουν σακχαρίνη, προκαλώντας ανησυχία για την ασφάλεια των τεχνητών γλυκαντικών.
Παρά αυτές τις ανησυχίες, διεξήχθη περισσότερη έρευνα και αργότερα θεωρήθηκε ότι οι μηχανισμοί που ευθύνονται για τον καρκίνο της ουροδόχου κύστης σε αρουραίους δεν σχετίζονται με τον άνθρωπο. Οι προειδοποιητικές ετικέτες αφαιρέθηκαν, αλλά η ζημιά στην αντίληψη του κοινού είχε ήδη γίνει, οδηγώντας σε έναν αέρα σκεπτικισμού γύρω από τα τεχνητά γλυκαντικά.
Ασπαρτάμη: Το κέντρο της καταιγίδας
Από όλα τα τεχνητά γλυκαντικά, η ασπαρτάμη είναι η πιο αμφιλεγόμενη και μελετημένη. Εγκρίθηκε για χρήση από τον FDA τη δεκαετία του 1980, η ασπαρτάμη έγινε γρήγορα βασικό συστατικό σε διάφορα προϊόντα χωρίς ζάχαρη. Ωστόσο, σύντομα έγινε κέντρο ανησυχίας του κοινού λόγω αναφορών για ανεπιθύμητες ενέργειες και ισχυρισμών που το συνδέουν με διάφορα θέματα υγείας, συμπεριλαμβανομένων των πονοκεφάλων, της ζάλης, ακόμη και του καρκίνου.
Ο FDA και άλλοι ρυθμιστικοί φορείς παγκοσμίως έχουν επανειλημμένα επανεξετάσει την ασφάλεια της ασπαρτάμης, καταλήγοντας σταθερά στο συμπέρασμα ότι είναι ασφαλής για κατανάλωση σε επίπεδα εντός των αποδεκτών ημερήσιων ορίων πρόσληψης. Ωστόσο, η αντίληψη του κοινού παρέμεινε διχασμένη και η διαμάχη για την ασπαρτάμη συνεχίστηκε.
Πρόσφατες μελέτες και η δήλωση του ΠΟΥ
Καθώς η επιστημονική γνώση προχωρούσε, οι ερευνητές συνέχισαν να διερευνούν τις επιπτώσεις των τεχνητών γλυκαντικών στην υγεία. Τα τελευταία χρόνια, ένας αυξανόμενος όγκος στοιχείων υποδηλώνει ότι τα τεχνητά γλυκαντικά μπορεί να επηρεάσουν το μεταβολισμό, τη ρύθμιση της όρεξης, ακόμη και την ανοχή στη γλυκόζη. Ορισμένες μελέτες έδειξαν ότι θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε δυσανεξία στη γλυκόζη και να διαταράξουν την ικανότητα του σώματος να διαχειρίζεται τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, αυξάνοντας ενδεχομένως τον κίνδυνο μεταβολικών διαταραχών όπως ο διαβήτης τύπου 2.
Επιπλέον, αρκετές μελέτες που διεξήχθησαν σε ζώα και ορισμένες περιορισμένες μελέτες σε ανθρώπους προκάλεσαν ανησυχίες σχετικά με τις πιθανές σχέσεις μεταξύ των τεχνητών γλυκαντικών, ιδιαίτερα της ασπαρτάμης, και του αυξημένου κινδύνου ορισμένων μορφών καρκίνου. Αυτά τα ευρήματα ήταν αρκετά σημαντικά ώστε να ωθήσουν τον Διεθνή Οργανισμό Έρευνας για τον Καρκίνο (IARC) του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας να επανεξετάσει την αξιολόγηση ασφάλειας.
Σε πρόσφατη δήλωση, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) προέτρεψε να προσέχουμε τη χρήση τεχνητών γλυκαντικών και τόνισε την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα σχετικά με τις πιθανές επιπτώσεις τους στην υγεία, ιδιαίτερα όσον αφορά τη σχέση τους με τον καρκίνο. Η ταξινόμηση από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) για τα τεχνητά γλυκαντικά ως «πιθανώς καρκινογόνα για τον άνθρωπο» υποδεικνύει ότι υπάρχουν περιορισμένα στοιχεία που υποδηλώνουν τον κίνδυνο καρκίνου τους και απαιτούνται περισσότερες μελέτες για να δημιουργηθεί μια σαφέστερη κατανόηση.
Κατανόηση των Μηχανισμών
Οι ερευνητές έχουν εξερευνήσει αρκετούς πιθανούς μηχανισμούς που θα μπορούσαν να εξηγήσουν τις παρατηρούμενες σχέσεις μεταξύ τεχνητών γλυκαντικών και κινδύνου καρκίνου:
Μεταβολικά αποτελέσματα: Τα τεχνητά γλυκαντικά δεν παρέχουν θερμίδες όπως η ζάχαρη, αλλά μπορούν ακόμα να επηρεάσουν το μεταβολισμό και την απόκριση του σώματος στη γλυκόζη. Οι τροποποιημένες μεταβολικές οδοί μπορεί, με τη σειρά τους, να επηρεάσουν την ανάπτυξη και τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων, συμβάλλοντας δυνητικά στην ανάπτυξη καρκίνου.
Μικροβίωση του εντέρου: Αναδυόμενη έρευνα έχει δείξει ότι τα τεχνητά γλυκαντικά μπορούν να επηρεάσουν τη σύνθεση της μικροχλωρίδας του εντέρου, των τρισεκατομμυρίων μικροοργανισμών που ζουν στα έντερα μας. Οι αλλαγές στη μικροχλωρίδα του εντέρου έχουν συνδεθεί με διάφορα αποτελέσματα στην υγεία, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου.
Σχηματισμός επιβλαβών υποπροϊόντων: Ορισμένα τεχνητά γλυκαντικά μπορούν να διασπαστούν σε δυνητικά επιβλαβή υποπροϊόντα όταν εκτεθούν σε θερμότητα ή άλλες συνθήκες επεξεργασίας τροφίμων. Αυτά τα υποπροϊόντα έχουν εγείρει ανησυχίες σχετικά με τις επιπτώσεις τους στην υγεία.
Ρύθμιση της όρεξης: Υπάρχουν στοιχεία που υποδηλώνουν ότι τα τεχνητά γλυκαντικά μπορεί να διαταράξουν τους φυσικούς μηχανισμούς ρύθμισης της όρεξης του σώματος, οδηγώντας σε αυξημένη πρόσληψη τροφής και πιθανή αύξηση βάρους. Η παχυσαρκία, με τη σειρά της, σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο ορισμένων μορφών καρκίνου.
Η αύξηση των γλυκαντικών και η επιδημία διαβήτη τύπου 2
Λόγω παραγόντων του τρόπου ζωής και κακών διατροφικών πρακτικών, ο διαβήτης τύπου 2 έχει γίνει μεγάλο πρόβλημα στον ανεπτυγμένο κόσμο και αυτό οδήγησε σε πρόσφατες κυβερνητικές πρωτοβουλίες στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπως ο «φόρος ζάχαρης» και μια γενική ώθηση για τους ανθρώπους να καταναλώνουν λιγότερη ζάχαρη. Ταυτόχρονα, αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι κατασκευαστές αναψυκτικών να αφαιρούν τη ζάχαρη από τα ποτά τους και να προσθέτουν τεχνητά γλυκαντικά.
Δεν θα ονομάζαμε αυτή την τέλεια καταιγίδα με κανένα τρόπο, αλλά δεδομένης της πρόσφατης δήλωσης του ΠΟΥ, δημιουργεί ένα αίνιγμα και είναι πιθανότατα ένα αίνιγμα που οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής γνώριζαν καλά εδώ και αρκετό καιρό. Ποιο είναι το μικρότερο από τα δύο κακά; Η απάντηση είναι ότι εξαρτάται ποιος είσαι. Εάν κάνετε καθιστική ζωή και είστε υπέρβαροι, θα πρέπει πραγματικά να μειώσετε την πρόσληψη θερμίδων και η μέτρια χρήση τεχνητών γλυκαντικών θα μπορούσε να αποτελέσει χρήσιμο μέρος αυτής της διαδικασίας. Για αυτούς τους ανθρώπους, σε ισορροπία, η μέτρια πρόσληψη τεχνητών γλυκαντικών θα μπορούσε να είναι καλύτερη επιλογή από τη ζάχαρη, αν και όπως αναφέρθηκε παραπάνω, υπάρχουν ορισμένες μελέτες που υποδηλώνουν ότι τα ίδια τα τεχνητά γλυκαντικά θα μπορούσαν να προκαλέσουν διαβήτη τύπου 2 και να αυξήσουν την όρεξη. Μπορούμε μόνο να συμπεράνουμε ότι τα άτομα που ταιριάζουν σε αυτό το δημογραφικό θα πρέπει να εξετάσουν άλλες μορφές ελέγχου των θερμίδων, όπως για παράδειγμα να τρώνε απλώς μικρότερες μερίδες, να τρώνε λιγότερο σνακ και να κάνουν πιο υγιεινές επιλογές τροφίμων. Στη TORQ πιστεύαμε επίσης ότι η άσκηση απλώς δεν έχει αρκετή προτεραιότητα από τις αρχές και ότι ο «έλεγχος θερμίδων» φαίνεται να είναι η κυρίαρχη αφήγησή τους. Η τακτική άσκηση δεν θα αντιμετωπίσει μόνο το ενεργειακό ισοζύγιο ενός ατόμου, αλλά θα προσφέρει ευρέως σωματικά και ψυχολογικά οφέλη για την υγεία.
Εάν είστε σωματικά δραστήριος άνθρωπος και είστε αδύνατος, δεν υπάρχει πραγματικά πρόβλημα – επιλέξτε τη ζάχαρη αντί των τεχνητών γλυκαντικών κάθε φορά. Η τροφοδοσία της σωματικής σας δραστηριότητας χωρίς ζάχαρη/υδατάνθρακες θα φέρει το δικό της σύνολο προβλημάτων απόδοσης (αν έχετε αμφιβολίες, ρίξτε μια ματιά στη σελίδα του TORQ Fueling System). Έχετε επίσης πολύ χαμηλό κίνδυνο να αναπτύξετε διαβήτη τύπου 2 ή μεταβολικά προβλήματα λόγω της άσκησης που κάνετε. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να κάνετε υγιεινές διατροφικές επιλογές, αλλά η τακτική άσκηση που κάνετε μαζί με την καλή διαχείριση βάρους θα σας προστατεύσει. Είμαστε κάπως εξουσιοδοτημένοι σε αυτό, γιατί χρειάστηκε να μάθουμε πολλά για τον διαβήτη κατά την ανάπτυξη της συνταγογραφούμενης υπογέλης υπογλυκαιμίας του NHS.
Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε σε αυτό το σημείο ότι τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 έχουν ένα πραγματικό αίνιγμα και θα υποστηρίξουμε ότι η μέτρια πρόσληψη τεχνητών γλυκαντικών θα ήταν σίγουρα το μικρότερο από τα δύο κακά, γιατί σε πολλές περιπτώσεις η ζάχαρη δεν είναι πραγματικά μια επιλογή.
Φυσική και βιολογική πολιτική της TORQ
Εκτός από τη διαμάχη γύρω από τα τεχνητά γλυκαντικά, απλά δεν εμπίπτει στα ιδανικά και το ήθος της TORQ να χρησιμοποιεί συστατικά που δεν είναι φυσικά. Πολλά από τα προϊόντα της TORQ είναι πιστοποιημένα βιολογικά από την Soil Association και, εκτός από την άρνηση χρήσης τεχνητών γλυκαντικών, δεν χρησιμοποιούμε χρώματα κανενός είδους και οι γεύσεις μας είναι φυσικές, όχι συνθετικές. Χρησιμοποιήστε τα προϊόντα TORQ με σιγουριά.
Ο λόγος που η TORQ δεν παρήγαγε ποτέ δισκίο ηλεκτρολυτών οφείλεται τουλάχιστον εν μέρει στην ανάγκη για τεχνητά γλυκαντικά σε αυτά τα προϊόντα (δεν μπορείτε να φτιάξετε ένα μικροσκοπικό δισκίο γλυκό σε 500 ml νερό χωρίς να χρησιμοποιήσετε γλυκαντικό). Στην πραγματικότητα γράψαμε για αυτό το 2013! Ευτυχώς, η αποφυγή της χρήσης τεχνητών γλυκαντικών μας οδήγησε να αναπτύξουμε το λειτουργικά ανώτερο TORQ Hydration Drink, οπότε κάθε σύννεφο έχει σίγουρα ασημί επένδυση. Δυστυχώς, υπάρχουν πολλές άλλες μάρκες στον χώρο της Sports Nutrition που εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τεχνητά γλυκαντικά.
Συμπέρασμα
Η διαμάχη γύρω από τα τεχνητά γλυκαντικά ήταν μακρά και περίπλοκη, με τους υποστηρικτές να επαινούν τις δυνατότητές τους να μειώσουν την κατανάλωση ζάχαρης και να διαχειριστούν το βάρος και τους σκεπτικιστές να εκφράζουν ανησυχίες για την ασφάλειά τους και τους πιθανούς κινδύνους για την υγεία. Ενώ οι ρυθμιστικοί φορείς θεωρούν με συνέπεια τα τεχνητά γλυκαντικά ασφαλή για κατανάλωση εντός των συνιστώμενων επιπέδων, πρόσφατες μελέτες έχουν εγείρει ερωτήματα σχετικά με τον αντίκτυπό τους στον μεταβολισμό και πιθανές συνδέσεις με τον καρκίνο.
Η πρόσφατη δήλωση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας που υποστηρίζει την προσοχή σχετικά με τα τεχνητά γλυκαντικά χρησιμεύει ως υπενθύμιση ότι η κατανόησή μας για αυτά τα υποκατάστατα ζάχαρης δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. Καθώς η επιστημονική κοινότητα συνεχίζει να διεξάγει περαιτέρω έρευνα, οι καταναλωτές ενθαρρύνονται να χρησιμοποιούν αυτά τα γλυκαντικά με μέτρο και να επιλέγουν φυσικές εναλλακτικές λύσεις όταν είναι δυνατόν. Η επίτευξη ισορροπίας μεταξύ της ικανοποίησης των γλυκών μας και της προστασίας της υγείας μας παραμένει ζωτικής σημασίας για την πλοήγηση αυτής της ιστορικής και συνεχιζόμενης διαμάχης.
Για τα άτομα με καθιστική ζωή που υποφέρουν από παχυσαρκία, θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι τα τεχνητά γλυκαντικά είναι το «λιγότερο από τα δύο κακά» σε σύγκριση με την κατανάλωση ζάχαρης, αν και ακόμη και αυτό φαίνεται τώρα να είναι αντικείμενο συζήτησης. Αυτό σίγουρα δεν ισχύει για τους αθλητές και τα σωματικά δραστήρια άτομα που χρησιμοποιούν υδατάνθρακες για να τροφοδοτήσουν τη δραστηριότητά τους και προστατεύονται φυσικά από τον διαβήτη τύπου 2 και άλλες μεταβολικές ασθένειες.